1. Undirbúningur hráefnis
Val á álstöngum: Í samræmi við kröfur um afköst hornálsins skal velja viðeigandi álstöng sem aðalhráefni. Algengustu álstöngurnar eru 1060 með hærri hreinleika og 6061, 6063 og aðrar álstöngur með sérstökum álblönduþáttum.
Aukefnaundirbúningur: Til að bæta afköst álfelgunnar þarf að bæta við nokkrum aukefnum í álfelgunum eins og magnesíum (Mg), kísil (Si), kopar (Cu) o.s.frv. Þessi aukefni eru bætt við í ákveðnum hlutföllum til að fá fram þá vélrænu eiginleika og vinnslueiginleika sem óskað er eftir.

2. Bráðnun
Ofnhleðsla: Valin álstöng og aukefni eru sett í ofninn í ákveðinni röð. Venjulega eru álstöngin sett fyrst og aukefnin bætt við eftir að hluti þeirra hefur verið bræddur til að tryggja jafna blöndun.
Bræðsla og hrærsla: Ofninn er hitaður til að bræða álstöngina. Við bræðsluferlið er hræribúnaðurinn notaður til að hræra álstöngunum nægilega vel þannig að málmblönduþættirnir dreifist jafnt í álvökvanum og óhreinindi og lofttegundir í álvökvanum séu fjarlægðar á sama tíma.
Hitastigs- og samsetningarstjórnun: Stýrið bræðslumarkinu stranglega, almennt í kringum 700-750 ℃, og fylgist með samsetningu álsvökvans í rauntíma með búnaði eins og litrófsmælum til að tryggja að hún uppfylli gæðakröfur vörunnar.

3. Steypun
Undirbúningur móts: Hannaðu og framleiddu samsvarandi steypumót samkvæmt forskriftum og lögun hornálsins. Mótið er venjulega úr hástyrktu steypujárni eða stáli með góðri slitþol og hitastöðugleika.
Steypa: Hellið bræddu álblönduvökvanum í mótið. Undir áhrifum þyngdarafls eða þrýstings fyllir álblönduvökvinn holrýmið og kólnar síðan náttúrulega eða með nauðungarkælingu til að storkna álblönduvökvann og mynda eyðublað úr hornálinu.

4. Útdráttur
Hitun á blöndu: Hitið steypta álblönduna í um 400-500°C til að ná hitastigi sem hentar fyrir útpressun. Á þessum tíma hefur álblöndunin góða mýkt og er auðvelt að útpressa.
Útpressunarmótun: Setjið hitaða álstykkið í útpressunarrör útpressunarvélarinnar og beitið miklum þrýstingi í gegnum útpressunarstöngina til að pressa álstykkið út úr deyjaholunni til að mynda hornál með ákveðinni þversniðslögun og stærð. Meðan á útpressunarferlinu stendur verður að stjórna útpressunarhraða og þrýstingi til að tryggja víddarnákvæmni og yfirborðsgæði hornálsins.

5. Yfirborðsmeðferð
Fituhreinsun og þrif: Fituhreinsið útpressaða hornálið til að fjarlægja olíu og óhreinindi af yfirborðinu og skolið það síðan með hreinu vatni til að undirbúa síðari yfirborðsmeðferð.
Anóðisering: Þetta er ein algengasta yfirborðsmeðferðin fyrir hornál. Harð, slitþolin og tæringarþolin oxíðfilma er mynduð á yfirborði hornálsins með rafgreiningu. Þykkt oxíðfilmunnar er venjulega á bilinu 10 til 30 míkron og hægt er að stilla hana eftir mismunandi notkunarkröfum. Anóðisering hornálsins getur fengið ýmsa liti eins og silfur, gull, svart o.s.frv. með rafgreiningar- eða litunarferlum til að auka skreytingarhæfni þess.
Rafdráttarhúðun: Berið lag af lífrænni húðun á yfirborð hornálsins og látið húðunina festast jafnt við yfirborð hornálsins með rafdrátt. Rafdráttarhúðun getur bætt tæringarþol og veðurþol hornálsins og jafnframt gert yfirborð hornálsins gljáandi og áferðargott.
Duftúðun: Dufthúðunin er úðuð á yfirborð hornálsins með úðabyssu og síðan er dufthúðunin hert í filmu eftir háhitabökun. Duftúðunarhúðunin hefur mikla hörku, slitþol og tæringarþol, fjölbreytt litaval og góða umhverfisárangur.

6. Skurður og vinnsla
Skurður: Í samræmi við þarfir viðskiptavinarins skal nota skurðarbúnað til að skera hornálið í tilteknar lengdir. Algengar skurðaraðferðir eru sag og klipping. Sögun getur náð meiri nákvæmni í skurði og hentar vel fyrir tilefni þar sem kröfur eru gerðar um mikla stærð; klipping er skilvirkari og hentar vel fyrir fjöldaframleiðslu.
Vinnsla: Samkvæmt sérstökum notkunarkröfum er hornálið frekar fræst, svo sem með borun, slátrun, beygju o.s.frv. Borun er notuð til að setja upp tengi eða annan fylgihluti; slátrun er að vinna innri þræði út frá borun til notkunar með tengjum eins og boltum; beygja getur unnið hornálið í ýmsa horn og lögun til að uppfylla mismunandi uppsetningar- og notkunarkröfur.

7. Skoðun og pökkun
Útlitsskoðun: Athugið aðallega gæði yfirborðs hornálsins, þar á meðal hvort það séu rispur, högg, loftbólur, litamunur og aðrir gallar, til að tryggja að yfirborð hornálsins sé slétt og liturinn sé einsleitur.
Mæling á víddarnákvæmni: Notið mælitæki eins og þykktarmæli, míkrómetra, reglustikur o.s.frv. til að mæla hliðarlengd, þykkt, horn, lengd og aðrar víddir á hornáli til að tryggja að þær uppfylli forskriftir vörunnar. Stjórnun á víddarnákvæmni er mikilvæg fyrir uppsetningu og notkun á hornáli.
Prófun á vélrænum eiginleikum: Með togprófum, hörkuprófum og öðrum aðferðum eru vélrænir eiginleikar hornáls, svo sem togstyrkur, sveigjanleiki, hörka o.s.frv., prófaðir til að tryggja að þeir uppfylli viðeigandi staðla og notkunarkröfur.
Umbúðir: Hæft hornál er pakkað, venjulega með plastfilmu, pappírsumbúðum eða trébrettumbúðum til að koma í veg fyrir skemmdir við flutning og geymslu. Vörulýsingar, gerðir, magn, framleiðsludagur og aðrar upplýsingar verða einnig tilgreindar á umbúðunum til að auðvelda auðkenningu og stjórnun.